جاذبه های گردشگری بندر چابهار

جاذبه های گردشگری بندر چابهار

بندر چابهار، زیبایی‌های طبیعی و آب و هوای معتدلش را اول با اسمش به گوش شما می‌رساند. به محض اینکه پا در این شهر رویایی بگذارید، جان و دلتان مهمان طبیعت کم نظیر، تجربه‌های خاص و جاهای دیدنی چابهار می‌شود. جاذبه‌ های گردشگری چابهار آن قدر خاص هستند که اغراق نکرده‌ایم اگر به چابهار سرزمین عجایب بگوییم؛ سرزمینی که تالابش صورتی و جنگل‌هایش در آب است و از چشمه‌هایش گل جاری می‌شود. آژانس راه و رسم سفر در این مقاله قصد دارد تا به معرفی معروف ترین جاذبه های گردشگری بندر چابهار بپردازد، در ادامه با ما همراه باشید.

درخت مکرزن چابهار

اگر قبلا مسیر بندر چابهار به طرف بندر گواتر را طی کرده باشید حتما درختان اطراف جاده توجه شما را به خود جلب کرده اند و احتمالا برای دیدن آنها از نزدیک از ماشین خود پیاده شده اید. نام این درختان زیبا مکرزن است. درخت مکرزن یا انجیر معابد نوعی درخت زیباست که در برخی شهرها جنوبی ایران رشد می کند. خواستگاه درخت مکرزن هند شرقی می باشد و نام آن هم از همین منطقه گرفته شده است.

این درخت بزرگ دارای برگ های پهنی است که شکوه و زیبایی خاصی را به آن می بخشد. همچنین سرازیر شدن شاخه های این درخت زیبا به سمت پایین باعث شده که جذابیت آن دو چندان شود. جالب است که افراد محلی با کوتاه کردن شاخه های آن نوعی حالت چتری جذاب را به آن می دهند.

چوب های درخت مکرزن سخت بوده و دارای رنگ خاکستری می باشد. ریشه های این درخت آنقدر زیاد است که فضای زیادی را در اطرافش اشغال می کند. در واقع زمانی که شاخه های درخت مکرزن به زمین می رسند به یک درخت دیگر تبدیل می گردند و در نتیجه درختی تنومند و عظیم به وجود می آید.

قدمت اکثر درخت های مکرزن چابهار به صد سال و بیشتر می رسد. در داخل درخت مکرزن نوعی شیره سفید موجود است و میوه نارنجی رنگ آن را نیز می توان خورد. درخت مکرزن چابهار با توجه به ویژگی های منحصر به فردی که دارد جزو جاذبه های گردشگری این شهر زیبا محسوب می شود. امکان ندارد که برای گشت و گذار به چابهار بروید و در کنار درخت مکرزن عکس یادگاری نگیرید. درخت مکرزن در روستاهای مختلف این بندر وجود دارد.

موزه محلی چابهار

یکی از جذاب ترین جاذبه های چابهار، موزه محلی چابهار است. این موزه در سال 1389 تاسیس شده و توجه گردشگران را به خود جلب کرده است. موزه محلی چابهار که در 2 طبقه ساخته شده، 3 درب ورودی دارد و گردشگران تور چابهار به هنگام ورود با مجموعه ای از راهروها و اتاق ها روبرو می شوند که برای بازدید از هر بخش می توانند وارد آن ها شوند.

طبقه همکف موزه دارای سه بخش متمایز می باشد که یک بخش مختص به آثار کشف شده در پیش از تاریخ (مانند: لیوان آجری، پیاله، کوزه دسته دار و کاسه مرمری) بوده و دو بخش دیگر به آثار دوره های مختلف تاریخ (نظیر: سکه های ساسانی، پیاله های آجری، قیف) و دوره معاصر (شامل: قیف طراحی شده، سفال کلپورگان و تعویذ) اختصاص دارد.

طبقه اول موزه به کتابخانه و بخش مردم شناسی مربوط می شود.

این موزه محلی در روزهای شنبه تا 5 شنبه بین ساعات 8 صبح تا 12 ظهر و 4 بعدازظهر تا 8 شب پذیرای گردشگران تور داخلی می باشد. موزه در صبح جمعه تعطیل است.

کوه های مینیاتوری چابهار

کوه‌های مریخی چابهار که با نام کوه‌های مینیاتوری نیز شهرت دارد، از جاذبه های گردشگری استان سیستان و بلوچستان است و بخشی از طبیعت زیبای شهر همیشه بهاری چابهار محسوب می‌شود. متاسفانه این جاذبه طبیعی چندان مورد توجه واقع نشده و متاسفانه تاکنون اقدام مهمی برای ثبت این اثر طبیعی به‌عنوان یک ژئوپارک ملی در سطح جهان صورت نگرفته است. امیدواریم این اتفاق در آینده‌ای نزدیک به وقوع بپیوندد.

در فاصله‌ ۴۰ تا ۵۰ کیلومتری بعد از چابهار می‌توان کوه‌های مریخی را پیدا کرد که تا کیلومترها امتداد دارند. در میان این کوه‌ها دریاچه‌ای منحصربه‌فرد به رنگ صورتی وجود دارد که لیپار نامیده می‌شود. ترکیب این کوه‌ها با دریاچه‌ لیپار چشم‌اندازی را پدید آورده است که نمی‌توان به‌راحتی از آن چشم‌پوشی کرد. هر ساله همایشی به‌عنوان مریخ نوردی در چابهار برگزار می‌شود که طی آن علاقه‌مندان می‌توانند به‌صورت پیاده مسیری مشخص از ساحل دریای عمان و کوه‌های مینیاتوری را طی کنند و از تماشای مناظر بی‌بدیل منطقه لذت ببرند.

کوه‌های مینیاتوری ادامه‌ رشته کوه‌های زاگرس هستند که تا پاکستان ادامه دارند. ارتفاع این کوه‌ها متغییر است و از پنج متر تا بیش از صد متر در میان آن‌ها پیدا می‌شود. این کوه‌ها به‌سبب وضعیت خود، در دسته‌ مناطق بدبوم یا بدلند قرار می‌گیرند. ویژگی مشترک این مناطق عدم وجود پوشش گیاهی و نداشتن ارزش چراگاهی است.

تالاب لیپار

تالاب لیپار به خاطر رنگ قرمز و صورتی که دارد، با نام دریاچه صورتی چابهار نیز شناخته می‌شود. این پدیده، یکی از دیدنی‌های سواحل سیستان و بلوچستان است که با رنگ دلبرانه خود، سالانه دل بسیاری از گردشگران ایرانی و خارجی را به دست می‌آورد.

نام دشتی که دریاچه در آن قرار گرفته است، لیپار است، برای همین هم این نام را به تالاب اختصاص داده‌اند. در زبان بلوچی محل تلاقی آب رودخانه و آب دریا را لیپار می‌گویند. این تالاب آب شور، در واقع نوعی دشت آبرفتی وسیع با مساحت حدودی 14 کیلومتر است.

دشتی که بر اثر بارندگی‌ها، سیلاب‌های منطقه و تحت تاثیر دریا ایجاد شده و وجود سازه‌های مصنوعی مثل جاده ساحلی گردشگری چابهار به گواتر روی ساختار کنونی آن اثرگذار بوده است. جالب است بدانید تالاب لیپار همواره پرآب نیست و وجود آن به میزان باران‌های موسمی و شرایط محیطی بستگی دارد.

جنگل حرا چابهار

حرا درختچه‌ای است که در مرداب‌های نواحی گرم در کرانه‌های عربستان، مصر و جنوب ایران می‌روید. در جنگل‌های حرا گل‌ها شبیه گل‌های شاه‌پسند و میوه‌ به شکل کپسول تخم مرغی است که درون آن یک دانه وجود دارد و با دو شکاف بازمی‌شود. حرا گونه‏‌ای آفتاب‌پسند است که بسته به شرایط زیستی به بلندی پنج تا ۱۰ متر می‏‌رسد. ریشه در این گونه، سطحی و مشتمل بر یک ریشه عمودی کوتاه و تعداد زیادی ریشه جانبی مورب است.

جنگل حرا چابهار در ناحیه ساحلی خلیج گواتر، در نزدیکی محلی که رودخانه باهوکلات به دریای عمان می‌ریزد، قرار دارد

همچنین حرا دارای ریشه‎‏های هوایی به نام ریشه‏‎های تنفسی است و در سطح این ریشه‏‎ها عدسک‎های فراوانی وجود دارد که کار تنفس و تبادلات گازی گیاه را میسر می‌کنند.

کوه گل افشان

یکی از جذاب ترین و مفرح ترین جاهای دیدنی چابهار، کوه گل افشان است که هر ساله مسافران زیادی از ایران و سراسر کشور های دیگر برای دیدار از آن به چابهار سفر می کنند.

در سیستان و بلوچستان و در شمال جاده کهیر – تنگ ( جنوب جاده کهیر – زر آباد ) کوه گل فشان مخروطی شکلی وجود دارد که بزرگ ‌ترین و مشهور ترین کوه گل افشان فعال ایران است. اين گل‌ فشان ها در 95 كيلومتري غرب بندر كنارك و در دشت كهير نرسيده به روستاي تنگ در زمينی مسطح واقع شده و داراي سه تپه كوچك گل فشان است. كه يكي از آنها شبيه آتشفشان و در حال حاضر فعال است و بقيه آنها نيز از چند سال قبل به صورت غير فعال در آمده‌ اند.

منطقه حفاظت شده گاندو

گاندو نامی است محلی برای تمساح مردابی یا تمساح پوزه کوتاه ایرانی بوده و وجه تسمیه منطقه حفاظت شده گاندو نیز حضور این گونه کم‌نظیر و با ارزش در این منطقه است.

منطقه حفاظت شده گاندو در انتهای گوشه جنوب شرقی کشور در استان سیستان و بلوچستان و در طول مرز ایران و پاکستان قرار دارد و محدوده آن در مسیر رودخانه سرباز و باهو کلات بوده و تا دریای عمان ادامه می‌یابد.

منطقه حفاظت شده گاندو، یکی از زیستگاه های مهم در چابهار است. رودخانه‌ی باهوکلات یکی از پرآب‌ترین رودخانه‌های استان سیستان و بلوچستان و عامل اصلی حیات و زندگی در جنوب استان است. این رودخانه به ویژه به دلیل زیستگاه تمساح ایرانی اهمیت توریستی فراوان دارد. این رودخانه آب‌های مناطق وسیعی از صفحات جنوبی شهرستان ایرانشهر (بخش‌های سرباز، بمپور، راسک) و شهرستان چابهار (بخش‌های دشتیاری قصر قند) را جمع‌آوری کرده و به دریای عمان سرازیر می‌کند.

مسجد جامع دزک چابهار

مسجد جامع دزک در نزدیکی روستای سراوان واقع شده است و به سبب عدم وجود اطلاعات کافی قدمت بنا قابل تخمین نیست، اما بر اساس گفته پژوهشگران و مورخان تاریخی، ساخت مسجد جامع دزک به پیش از صفویان باز می گردد.

خوب است بدانید بر اساس روایت هایی تاریخی بنای این مجموعه توسط شخصی به نام شرویس ساخته شده است.

اگر با تور چابهار سفر کرده و از مسجد جامع دزک دیدن کنید بی شک نظرتان به سمت درب چوبی این مسجد که در سال 1318 توسط محمد لشکری ساخته شه است، جلب خواهد شد. به طور کلی این مسجد دارای ساختمانی ساده و در عین حال استوار می باشد.

باید بدانید که این مسجد امروزه نیز یکی از مهم ترین مراکز اسلامی منطقه می باشد و تمامی مراسم های مذهبی از جمله نماز جماعت، نماز جمعه و غیره در آن برگزار می شود و گردشگران مسلمان می توانند در تمامی آن ها شرکت کنند.

بندر گواتر

بندر گواتر یا همان خلیج گَواتر نام خلیج نسبتاً کوچک و قدیمی در طول ساحل مکران در دریای عمان است که یکی از جاهای دیدنی چابهار محسوب می‌شود. خلیج گواتر نقطه‌ای در جنوب شرق ایران، ‌هم ‌مرز با پاکستان و جز استان سیستان و بلوچستان است. این منطقه به دلیل قرار گرفتن در مجاورت جنگل‌های حرا یکی از مناطق حفاظت شده‌ی محیط زیست است.

این بندر یکی از آخرین نقاط مرزی ایران بوده و با توجه به داشتن جاذبه‌های دیدنی بسیار و هم جواری با آب‌های دریای عمان، همچنان کمتر شناخته شده و عده کمی با این بندر آشنایی دارند.

رودخانه ی باهوکلات از سمت ایران و رودخانه ی نهر دشت از سمت پاکستان، به خلیج گواتر می ریزد. تنها بندر اقیانوسی ایران با مردمانی خونگرم و مهمان نواز است که معتدل ترین آب و هوا را در سواحل جنوب ایران دارد. بندر گواتر تنها حدود ۹۰ کیلومتر با بندر معروف چابهار فاصله دارد، اما جاذبه‌های دیدنی آن با چابهار بسیار متفاوت است. خلیج گواتر و خور باهو، یکی از ۲۲ تالاب بین المللی ایران است که بامساحتی معادل ۷۵هزار هکتار در سال ۱۳۸۷ در فهرست تالاب ها ي بین المللی قرار گرفت که داراي ارزش هاي اکولوژیک منحصر به فردي است.

مسجد جامع تیس

مسجد جامع تیس از لحاظ معماری و تزیینات داخلی مانند مساجد کشورهای پاکستان و هند است. یکی از عناصر کالبدی و گونه‌ای معماری مساجد ایرانی اسلامی مناره است که این مسجد همچون اکثر مساجد اهل تسنن، یک مناره دارد. به همین دلیل این مسجد قدیمی در میان مردم محلی به مسجد تک مناره نیز مشهور است.

مناره و گنبدهای مسجد جامع تیس با رنگ‌های سبز و قرمز رنگ‌آمیزی شده‌اند. درب‌های بنا با شیشه‌کاری‌های منظم و نامنظم رنگارنگ جلوه می‌کنند و نمایی چشم‌نواز به مسجد داده‌اند.

خلیج پزم چابهار

خلیج پزم یکی دیگر از مناطق بکر و زیبایی سیستان و بلوچستان است که در ۶۰ کیلومتری چابهار و در ۱۰ کیلومتری کنارک قرار دارد.بعد از گذشتن از جاده خاکی باید پیاده مسیری خاکی و سربالایی را بروید تا ساحل پزم رو ببینید .

ساحل پزم ساحلی با شن های طلایی رنگ و دریایی نیلگون همچنین صخرهای سفید رنگ شبیه به وال که بسیار بکر و دست نخورده است .گودالی بسیار زیبا معروف به چشم اقیانوس در ساحل پزم است که شبیه به چشمی آبی رنگ است.همچنین غارهای صخره ای بسیار زیبا هم که نوازشگر چشم هر ببینده است و بهترین لوکیشن برای عکاسی نیز میباشد، در این ساحل وجود دارند.

مرغان دریایی و خرچنگ ها میزبان شما در این مسیر هستند.در فصل تابستان بادهای موسمی آبفشانهای با ارتفاع ۱۰ متر ایجاد میکنند که بسیار هیجان انگیزند.متاسفانه ساحلی به این زیبایی با زباله های از قبیل نایلون و بطری پر بود ،فقط ای کاش گردشگران با کمی رعایت جاهای به این زیبایی را تخریب نکنند .لطفا از خودمان شروع کنیم .در این ساحل بهتر است که از کلاه و عینک همچنین کفش مخصوص کنار ساحل استفاده کنید.

قلعه پیروز گت چابهار

قلعه پیروز گت از دوره اشکانیان و ساسانیان به‌جامانده است که در پنج کیلومتری شمال غربی چابهار قرار دارد. در اضلاع شمالی و جنوبی می‌توان آثاری از برج‌ها را دید و در قسمت شمالی دو اتاق به‌منظور دیدبانی جای گرفته‌اند.

سنگ‌های به‌کار رفته در بنا غیرآهکی هستند و با توجه به جنس سنگ‌های تپه، به نظر می‌رسد که از مکان دیگری برای ساخت به اینجا آورده شده باشند.

غارهای بان مسیتی

یکی از غارهای راز آلودی که در جنوب استان سیستان و بلوچستان می‌بینیم، غارهای بان مسیتی است. غارهایی که در نزدیکی روستای تیس دیده می‌شوند و از همین رو به غارهای تیس هم مشهورند.

غارهای بان مسیتی متشکل از یک غار طبیعی و دو غار دست‌کند است  که در 8کیلومتری شمال غربی بندر چابهار، بر دامنه کوه شهبازبند و در ارتفاع 25متری از زمین واقع شده‌اند.

بازدید از این غارها در شب هم امکانپذیر است که جلوه شبانه آنها را مرموزتر و زیباتر می‌کند و علاقمندان خاص خود را می‌طلبد.

بلوچ ها به مرد خداپرست «بان» و به معبد و پرستشگاه «مسیتی» می‌گویند. در برابر این غارهای سه‌گانه، سکویی دیده می‌شود که کارشناسان را در تحلیل و تشخیص کارآیی غارها هدایت می‌کند. آنگونه که از شواهد برمی‌آید غارهای بان مسیتی محلی برای پرستش و ذبح کردن قربانیان و البته گوررستان مردگان بوده است. سکوهایی که در برابر این سه غار وجود دارد نیز برای انجام آداب و مناسک مربوطه به‌کار می‌رفت.

اگر قصد سفر به بندر چابهار را دارید میتوانید به آژانس راه و رسم سفر مراجعه کنید. آژانس مسافرتی راه و رسم سفر آماده ارائه بهترین خدمات مسافرتی با نازل ترین قیمت برای شما عزیزان می باشد. شما می توانید با انتخاب تور چابهار یک سفر به یاد ماندنی برای خود رقم بزنید.